1992-2000 yılları arasında
Türk Telekom Eğitim Merkez Müdürlüğünü
Birlikte kurduk ve birlikte 8 Yıl çalıştık.
Evet kendisi Türk Telekom Yalıncak Eğitim Merkez Müdürü,
Onun yardımcısı yani müdür yardımcısıydım.
Birlikte uzun sayılacak bir mesai arkadaşlığımız oldu.
Onun yanı sıra dostluklarımız…
Ailece komşuluklarımız da oldu…
Çok sık kavga eder, çabuk barışırdık.
Zira o da ben de kinci insanlar değildik.
Bir özel gecede sık sık bana ikramlarda bulunmaktaydı.
Ben de her defasında ikramlarını teşekkürle kabul etmekteydim.
Ancak baktı ki ikramlar benim tarafımdan karşılık bulmuyor;
“Yahu Harun Bey! Sen de bir şeyler ikram etsene bana...”
Benim cevabım: “üzgünüm bey efendi, personel görürse yanlış anlar” şeklinde olunca,
Orhan Bey:
“Ya, öylemi? Biz ikram edince bir şey lazım gelmiyor ama sıra sana gelince personel
yanlış anlar öylemi?
Ben anlamam arkadaş, şu masadan bana bir şeyler ikram etmesen darılırım.!”
Yine “olmaz beyefendi!” dedim.
“Zira, senin ikramını gördüklerinde; Müdür Bey çok centilmen adammış derler, ben sana ikramda bulunursan
Mavin Bey Müdür Beye yağcılık yapıyor derler.”
dediğimde;
Orhan bey kahkahayı basarak; “yahu kardeşim bırak muavinliği başmüdürlük yapacak adamsın valla. Yine kandırdın beni.” Dedi
2000 Yılında Samsun'a Türk Telekom İl Müdürlüğü seksiyon Müdürlüğüne, oradan da Kocaeli ve son olarak ta İstanbul'a tayın oldu ve bu ile yerleşmişti.
Telekom'un özelleşmesiyle Kurum değiştirip Milli Eğitim camiasına katılan Orhan Vural,
Çalışmakta iken hayata gözlerini yumduğunda
henüz 55 yaşlarındaydı.
Orhan Vural;
Bizden biriydi,
Of’luydu.
Yaşayan,
Gülen bir insandı Orhan Vural.
Seven, sevilen bir insandı.
Ve de çok dostu vardı…
Ama onun en iyi dostu(!) sigarasıydı…
Sevgili eşi Nagihan Hanıma sevgili Serap kızına ve Oğulları sevgili Yıldırım ve Yıldıray’a ve tüm sevenlerine sabır,
Orhan Vural Kardeşime Allahtan rahmet dilerim...
Harun Yavruoğlu
